ارتودنسی بیشتر تصحیح مال اکلوژن یا جفت شدن نامناسب دندانهاست. این امر می‌تواند ناشی از موقعیت نادرست دندانها یا دو فک نسبت به هم باشد یا ممکن است درجاتی از هر دو مشکل در یک فرد موجود باشد. درمان‌های ارتودنسی ممکن است تنها بر تصحیح موقعیت دندانها و یا تغییر الگو و جهت رشد دو فک (درمان‌های ارتوپدیک) متمرکز باشد. از جنبهٔ دیگر می‌توان درمانهای ارتودنسی را به درمان با دستگاه‌های ثابت و متحرک تقسیم نمود. دستگاه‌های ثابت دستگاه‌هایی هستند که در طول درمان نیازی به خارج نمودن آنها از دهان توسط بیمار وجود ندارد و اجزای اصلی تشکیل دهندهٔ آنها براکت و سیم می‌باشد. براکت‌ها همان اجزای کوچکی هستند که توسط چسب خاصی به دندان چسبانده می‌شوند. در بین مردم از اصطلاح سیم کشی یا سیم بستن دندان هم برای اشاره به این عمل استفاده می‌شود. دستگاه‌های متحرک انواعی هستند که بیمار می‌تواند در طول درمان آنها را از دهانش خارج کند، البته گاهی این خارج نمودن ممکن است بنا بر تجویز ارتودنتیست محدود به زمان‌های کوتاهی مانند زمان غذا خوردن یا مسواک زدن باشد. این نوع دستگاه‌ها در بین مردم به "پلاک" مشهورند.
امروزه روش های مختلفی در درمان ارتودنسی وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خود را دارند.یکی از این روش ها ارتودنسی نامرئی است.در ارتودنسی نامرئی به کمک روش هایی میزان دیده شدن وسایل دندانپزشکی کمتر می شود.براکتهای سرامیکی ، سیستم اینویزلاین و ارتودنسی لینگوال نمونه ای از این روش های درمانی است.

منبع : ویکی پدیای  فارسی

{jcomments on}

نگهدارنده ثابت

{jcomments on}

دکتر نسرین حاجی سید نصیر

جراح ، دندانپزشک 

فارغ التحصیل از  دانشگاه تهران

دارای مسترشیپ از جامعه ارتودنسی آمریکا AOS 

دارای فلوشیپ ایمپلنت از ICOI

عضو پارلمان بین المللی ایمپلنتولوژیست ها ICOI 

دارای گواهینامه بین المللی زیباسازی دهان و دندان

دارای سرتیفیکیت و عضویت ارتودنسی نامرئی از کمپانی دنتو اسمایل فرانسه